Door de Algarve

We zijn nu bijna 2 weken in Portugal en het bevalt ons uitstekend!

Meteen toen we Portugal in reden zagen we mooie landschappen en vooral veel groen vergeleken bij Spanje. Onze eerste nacht hebben we in Odeleite door gebracht. Hier was een camperplek midden in de groene natuur met uitzicht op de bossen en een meer. Bij aankomst zijn we direct op verkenning gegaan. Dit was iets avontuurlijker dan verwacht. We kwamen langs een paar wespennesten waardoor Mathieu gestoken werd en Mila zijn we tot 2 x toe kwijt geweest. Er was dus nogal veel groen en daarom niet echt een overzichtelijk gebied waardoor we haar niet meer hoorden of zagen. Ik had natuurlijk al meerdere enge verhalen gehoord over weglopende honden in het buitenland dus je raad het wel, ik scheet 7 kleuren! Maar na 10 min kwam ze doodleuk aan rennen, helemaal oververhit maar dolgelukkig. Dit presteerde ze nog een keer, en toen was ik er klaar mee dus aan de riem! Buiten deze avonturen om was het een fijn plekje. Mila is nog in haar pubertijd wat maakt dat ze heel goed kan doen alsof ze geen oren heeft, maar dat ze ook nog veel moet leren, zoals zwemmen! Dit heeft ze onderweg in een meer, even geoefend. Zodra ze de grond niet meer onder haar voeten voelt vind ze het eng maar met veel aanmoediging van onze zweminstructeur Mathieu😉 heeft ze haar eerste slagen gezwommen! Nog steeds is dit een hot item tijdens onze reis. Overal waar water is proberen we haar te laten zwemmen. 

Waar we ook een erg mooi plekje hadden was in Olhos de Agua. Hier stonden we het strand, de blauwe zee en een kliffen. Het is meteen een heel ander beeld dan in Spanje. Wanneer we bij de zee wilden komem moesten we eerst behoorlijk wat trappen af. En tja een hond in de groei die geen trappen mag lopen! Juist, Mathieu was de pineut en mocht Mila elke keer naar beneden en naar boven dragen. Meteen een goede work-out! Ook heeft Mila hier haar eerste (en hopelijk de laatste) krab op. Ook een nadeel van een lerende hond, ze eet alles wat er op de grond ligt. Savonds konden wij hier van mee genieten dankzij haar enorme stink scheten! (Nadeel van allemaal in 1 ruimte leven😏) Vanuit hier was het 10 km met de fiets naar Albufeira . Hier wilden we wel even de toerist uithangen dus de fietskar in elkaar, en gaan met die banaan! Het was nogal heuvel op en af, dus we hadden onze beweging weer gehad. Vooral Mathieu met Mila achter zich😎 
Na 2 nachten waren we deze camperplek wel weer beu, maar het strand nog niet, dus reden we iets verder naar een gratis plekje boven aan de kliffen. Hier hadden we, na een klein wandelingetje naar beneden, een privé strandje wat erg leuk was en waar we de volgende ochtend heerlijk onze koffie mee namen en van de ochtendzon genoten! Ik overwoog nog een aantal seconden om te gaan zwemmen maar vond het toch net iets te koud😄 Het is tot nu toe nog niet echt zwemweer geweest. Maar als het droog is en een klein beetje op temperatuur zodat we buiten onze camper kunnen leven zijn wij al tevreden. 

Zoals ik al eerder verteld heb, kijken we de avond voordat we ons verplaatsen naar een andere plek, waar deze plek gaat zijn. Heel soms plannen we zelfs al 3 nachten vooruit. Tot nu toe zijn we hier altijd van af geweken, want hoe mooi een plek ook lijkt te zijn op foto’s, zo erg kan het ook tegenvallen. We besloten om op een mooie plek bij een “ helder blauw” meer te overnachten. Toen we hier aankwamen was onze altijd aanwezige vijand ook hier weer in grote mate. De wind! Die komen we erg vaak tegen helaas en vooral op plekken met prachtige uitzichten. Dus hebben we deze dag 3 overnachtingsplekken in 1 dag gepropt. Het was niet naar onze verwachting en door de ervaring die we inmiddels hebben, besluiten we dan om een ander plekje te zoeken. Tot nu toe belanden we dan vaak op fijne plekken om de nacht door te brengen. De nacht door brengen op zoveel verschillende plekken is al een hele belevenis op zich. Hierover informeer ik jullie uitgebreid in een ander blog.

Eerder deze week hebben we het meest zuid westelijke puntje van Portugal bezocht. Ook hier waaide het enorm hard, maar was het wel gaaf om langs de kliffen te staan(waar we ook dachten te overnachten maar dan waren we met camper en al in de zee gewaaid) 😆 We hadden even genoeg van de wind, en besloten om een stuk het binnenland in te gaan aangezien het hier ook erg mooi is. We hebben toen de hoogste berg van de Algarve bezocht. De berg in Monchique. Het bleek een enge smalle weg omhoog te zijn. Er was een smalle weg, en een wat normalere weg had Mathieu gelezen. Uiteraard belanden wij op de smalle weg.😂 We hebben wat krasjes opgelopen door alle laaghangende takken, en enorm geluk gehad dat we geen tegenligger zijn tegengekomen want dat had no way gepast. Maar het resultaat was een hele mooie wandeling naar een watervalletje met een gaaf uitzicht! Het was hier aanzienlijk een aantal graden kouder dus hebben in een klein schattig dorpje iets meer naar beneden(nu wel over de goede weg) overnacht. Nadat we 2 nachtjes hebben doorgebracht op een camping van Nederlandse eigenaren in de middle of nowhere (waar we na een aantal dagen eindelijk weer even konden douchen en wassen) Zijn we nu in Alqueva. Hier staan we ook weer aan een stuwmeer. Maar dan met heel veel vissen erin! Mila heeft al 2 keer lekker in een dode vis liggen rollen en er een hapje van genomen. Lang leve de vis geur in een camper! We rijden vandaag door naar Monsaraz. Dit is een klein dorpje boven op een berg binnen de muren van een soort kasteel. Een uniek plekje waar je met de camper (buiten de kasteelmuren) op een mooi plekje kunt overnachten met het prachtige uitzicht. We genieten enorm van Portugal en zijn al bijna op de helft van onze zuidelijke reis. De tijd vliegt voorbij!